سمسون

زن جیغ‌زن بیشتر از سه هزار سال پیش در مقبره سنموت، از معماران سلطنتی دوران حتشپسوت از سلسله هجدهم پادشاهی مصر به خاک سپرده شد. مقبره سنموت شامل فضای مجزایی برای مادر و دیگر بستگانش می بود و در سال ۱۹۳۵ کشف شد.

زن مومیایی‌شده نیز یکی از بستگان سنموت می بود و گرچه نامش اشکار نیست، به شکل پر زرق و برقی دفن شده می بود. او را در تابوتی چوبی به همراه دو حلقه از نقره و طلا و جواهراتی دیگر به خاک سپرده بودند و روی سر او کلاه‌گیسی بافته شده وجود داشت.

پژوهشگران به‌منظور دستیابی به اطلاعات زیاد تر درمورد زن مومیایی‌شده و نحوه مرگ او، بقایایش را با دقت بالایی مورد مطالعه قرار دادند. آن‌ها سی‌تی اسکن جسد او را تهیه کردند تا به شکل سه‌بعدی آن را مطالعه کنند و کالبدشکافی مجازی انجام بدهند.  آن‌ها این چنین مثالها را با ابزارها و راه حلهای بسیاری همانند میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف‌سنجی تبدیل فوریه فروسرخ و آنالیز پراش اشعه ایکس تجزیه‌وتحلیل کردند تا ترکیبات مورد منفعت گیری برای مومیایی کردن او را اشکار کنند.

با بازدید مومیایی، پژوهشگران تشخیص دادند قد زن ۱٫۵۴ متر بوده است. او در نزدیک به ۴۸ سالگی درگذشته می بود و دچار التهاب مفصل یا آرتریت می بود. او این چنین چند دندان خود را از دست داده و این اتفاق به گمان زیاد در طول زندگی‌اش رخ داده می بود، چون بعد از افتادن دندان‌ها استخوان آرواره‌اش تاحدی بهبود اشکار کرده می بود.

علت خاصی برای مرگ زن شناسایی نشد، اما مسئله دلنشین دقت درمورد جسد وی، آن می بود که مغز، دیافراگم، قلب، ریه‌ها، کبد، طحال، کلیه‌ها و روده‌هایش دست‌نخورده بودند. این حالت بی‌سابقه نیست، اما نادر است. برداشتن زیاد تر اعضای بدن عملی رایج در طول مومیایی‌کردن بوده است.