سمسون

ذرات تایر، ترکیبی پیچیده از لاستیک‌های مصنوعی و طبیعی همراه با صدها افزودنی شیمیایی می باشند. این ترکیبات می‌تواند پیامدهای گسترده و بعضی اوقات غیرقابل پیش‌بینی به همراه داشته باشد.

برای مثال، روی اکسید (زینک اکساید ZnO) که نزدیک به ۰٫۷ درصد از وزن تایر را راه اندازی می‌دهد، برای افزایش دوام تایر الزامی است. اما این ماده حتی در مقادیر اندک نیز برای ماهی‌ها و موجودات آبزی زیاد سمی است و می‌تواند زیست‌بوم‌ها را مختل کند.

یکی دیگر از مواد شیمیایی زیان اور ۶پی‌پی‌دی (6PPD) است که برای جلوگیری از ترک‌خوردگی تایرها منفعت گیری می‌بشود. این ماده در تماس با آب و هوا به ترکیبی به نام ۶پی‌پی‌دی‌کینون (6PPD-quinone) تبدیل می‌بشود که با مرگ گسترده‌ی ماهی‌ها در ایالات متحده مرتبط است.

اما تا این مدت سوال‌های بی‌جواب تعداد بسیاری باقی می‌ماند. برای مثال، نمی‌دانیم ذرات تایر تا چه مسافتی پراکنده یا در کجا انباشته خواهد شد. برای فهمیدن تأثیرات زیست‌محیطی آن‌ها به اطلاعات بیشتری نیاز داریم؛ از جمله شناسایی افزودنی‌های سمی‌تر، عکس العمل مواد به محیط و گونه‌های جانوری که صدمه بیشتری می‌بینند. برای مثال، برخی گونه‌های ماهی‌های آزاد به ۶پی‌پی‌دی‌کینون حساسیت بیشتری دارند. در نتیجه، استانداردسازی راه حلهای اندازه‌گیری ذرات تایر و تشکیل مقررات مؤثر در آینده، الزامی خواهد می بود.