سمسون

ما می‌دانیم که نشستن زیاد برای ما زیان اور است، اما مطالعه‌ای تازه جزئیات مهمی را اضافه می‌کند: اگر بیشتر از ۱۰ ساعت و نیم، در روز را در حالت نشسته یا دراز کشیده باشید، ورزش منظم امکان پذیر برای جلوگیری از افزایش خطر مشکلات جدی قلبی کافی نباشد.

به‌گزارش ساینس‌آلرت،‌ تحقیق تازه فهمیدن بهتری از اعتدال بین خطرات سبک زندگی بی‌تحرک و مزایا فعالیت‌هایی که امکان پذیر از پیامدهای منفی آن محافظت کنند، به ما اراعه می‌دهد.

پژوهشگران مطالعه، به رهبری تیمی از مؤسسه‌ی براد در مؤسسه فناوری ماساچوست و هاروارد، نظر خواهند داد که دستورالعمل‌هایی برای حداکثر وقتی که افراد باید به نشستن تعلق دهند و این چنین حداقل وقتی که باید ورزش کنند، اراعه بشود.

در مطالعه‌ی تازه، اطلاعات مربوط به فعالیت بدنی ۸۹٬۵۳۰ نفر با میانگین سنی ۶۲ سال که از آن‌ها خواسته شد به زمان یک هفته از ردیاب‌های تناسب اندام منفعت گیری کنند، مورد تحلیل قرار گرفت. سپس این داده‌ها با حالت سلامتی طویل مدت این گروه، در طی دوره‌ی متوسط هشت ساله، بازدید و تطبیق داده شد.

زمان متوسط نشستن در روز برای شرکت‌کنندگان ۹٫۴ ساعت می بود، اما در ۱۰٫۶ ساعت در روز به نظر می‌رسید که اغاز‌ای کلیدی وجود دارد. افرادی که حداقل ۱۰٫۶ ساعت در روز می‌نشستند، نسبت به افرادی که کمتر می‌نشستند، ۴۰ درصد زیاد تر در معرض خطر نارسایی قلبی و ۵۴ درصد زیاد تر در معرض مرگ‌و‌میر قلبی‌عروقی قرار داشتند.

این چنین محققان فهمید شدند افرادی که به‌طور منظم ورزش نمی‌کردند با بیشترین خطرات سلامتی ناشی از دوره‌ی کم‌تحرکی روزانه‌ی خود روبه رو بودند. یافته‌ی قابل‌دقت این می بود که حتی افرادی که ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید در هفته انجام می‌دادند، هم چنان با عواقب سلامتی مواجه بودند.

افرادی که در طول روز ۱۰٫۶ ساعت یا زیاد تر می‌نشستند، اما پیشنهاد‌های ورزشی را مراعات می‌کردند، در قیاس با افرادی که کمتر می‌نشستند، ۱۵ درصد زیاد تر در معرض نارسایی قلبی و ۳۳ درصد زیاد تر در معرض خطر مرگ ناشی از مشکلات قلبی عروقی بودند.

در‌حالی‌که در مطالعات قبلی به این نوشته اشاره شده که می‌توان زمان نشستن را با ورزش جبران کرد، تحقیق تازه مشخص می کند که فعالیت بدنی امکان پذیر نتواند همه معایب سلامتی ناشی از نشستن طویل را معکوس کند. داده‌های جمع‌آوری‌شده برای اثبات رابطه‌ی علت و معلولی بین نشستن و مشکلات عمده‌ی قلبی کافی نیست، اما شواهد کافی وجود دارد که مشخص می کند این دو با هم مرتبط می باشند.

پژوهشگران به اندازه‌ی مثالی بزرگ و منفعت گیری از دستگاه‌های پوشیدنی (رادار سلامت) همراه با تحلیل‌های یادگیری ماشین به‌گفتن نقاط قوت مطالعه اشاره می‌کنند. تعداد بسیاری از مطالعات به نقل از‌های خوداظهاری از سوی شرکت‌کنندگان متکی می باشند و مردم طبق معمولً زمان نشستن خود را کمتر از آنچه واقعاً است، تخمین می‌زنند.

نتایج تحقیقات به این معنی نیست که ورزش اهمیتی ندارد. چندین دفعه مشاهده شده است که هر گونه افزایش فعالیت، حتی فعالیت‌های کوچک، می‌تواند به بهبود سلامت پشتیبانی کند؛ اما این چنین مهم است که مقدار نشستن خود را پیگیری کنیم تا بیش‌از‌حد بی‌تحرک نباشیم.

خورشید می‌گوید: «راهنمایی‌های آینده و کوششهای [مراکز] بهداشت عمومی باید بر اهمیت افت زمان بی‌تحرکی پافشاری کنند. پرهیز از نشستن بیشتر از ۱۰٫۶ ساعت در روز امکان پذیر مقصد حداقلی واقع‌بینانه برای بهبود سلامت قلب باشد.»

تحقیق در مجله‌ی کالج آمریکایی کاردیولوژی انتشار شده است.