سمسون

ستاره‌ی یادشده در آسمان شب نسبتا روشن است و با قدر ۴٫۳ می‌درخشد؛ به اندازه‌ی کافی روشن که بتوان با چشم غیرمسلح آن را در صورت فلکی جوی (Eridanus) مشاهده کرد. در روبه رو، تعداد بسیاری از ستاره‌های میزبان سیاره‌ی فراخورشیدی زیاد کم‌نور می باشند و نمی‌توان آن‌ها را با چشم غیرمسلح دید؛ اما HD 20794 با درخشندگی بالا مثالای خاص به حساب می اید.

از آنجا که منظومه‌ی HD 20794 در فاصله نزدیکی از زمین قرار دارد، طی بیست سال قبل به‌خوبی مشاهده شده است و در رابطه سیاره‌های فراخورشیدی تاریخچه‌‌ای متناقض دارد. سیاره‌ی HD 20794d به همراه دو سیاره ابرزمین دیگر به نام b و c به دور ستاره‌‌اش می‌چرخد و دوره‌ی گردش آن‌ها به ترتیب هر ۱۸٫۳ و ۸۹٫۶ روز است.

مایکل کریتینیر از دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «ما سال‌ها داده‌ها را تجزیه‌ و تحلیل کردیم و منبع های آلودگی را با دقت حذف کردیم». کریتینر قبلا در ژنو الگوریتمی به نام YARARA را برای جستجوی دقیق داده‌ها و تشخیص سیگنال شدت شعاعی ضعیف یک سیاره فراخورشیدی از نویز بعد‌عرصه ابداع کرد. این الگوریتم در تلاش برای قبول واقعی بودن HD 20794d حیاتی می بود.

با این‌حال، مسئله‌ی قابل دقت درمورد‌ی سیاره‌ی تازه، مدار آن است. در حالی که یوهانس کپلر به ما آموخت که هیچ مدار سیاره‌ای کاملا دایره‌ای نیست، مدار زیاد تر سیاره‌ها به دایره نزدیک است. بااین‌حال برخی از دنیاها مدارهای کشیده‌تری دارند. درجه‌ی ازدیاد طول که به گفتن خروج از مرکز شناخته می‌بشود در مقیاس ۰ (برای یک دایره کامل) تا ۱ (هذلولی) اندازه‌گیری می‌بشود. گریز از مرکز مداری زمین ۰٫۰۱۷، مریخ ۰٫۰۵۵ و عطارد ۰٫۲۰۶ است.

مدار HD 20794d از هر سیاره‌ای در منظومه‌ی شمسی ما کشیده‌‌تر است و گریز از مرکز آن به ۰٫۴ می‌رسد. مدار ۶۴۷ روزه‌ی این سیاره ۴۰ روز مختصر‌تر از مریخ است و با دقت به این داده می‌توانید موقعیت آن در منظومه‌اش را گمان بزنید. با این‌حال، گریز از مرکز بزرگ به این معنی است که مدار آن از فاصله‌ی ۲ واحد نجومی (۳۰۰ میلیون کیلومتری یا دو برابر فاصله‌ی زمین تا خورشید) از ستاره تا نزدیک به ۰٫۷۵ واحد نجومی (۱۱۲ میلیون کیلومتری) متغیر است.

در منظومه‌ی شمسی، مریخ در لبه‌ بیرونی کمربند حیات و در فاصله‌ی متوسط ۱٫۵ واحد نجومی یا ۲۲۸ میلیون کیلومتر به دور خورشید می‌چرخد، در حالی که زهره در لبه‌ی داخلی کمربند حیات در فاصله‌ی ۰٫۷۲ واحد نجومی (۱۰۸ میلیون کیلومتر) از خورشید قرار دارد.

آب و هوا در سیاره‌ی HD 20794 d باید زیاد شگفت و غریب باشد. زمستان‌ها طویل و سخت است و حیات به سختی در سیاره‌ای که زیاد تر اوقات در یخبندان به‌سر می‌برد، دوام می‌آورد. در بهار یخ‌ها ذوب خواهد شد و سپس تابستانی مختصر اما شدید از راه می‌رسد که طی آن امکان پذیر اقیانوس‌ها اغاز به تبخیر کنند و سپس به طور باران در پاییز و برف در زمستان ببارند. تا این مدت اشکار نیست آیا حیات می‌تواند در این چنین دنیایی غیرعادی دوام بیاورد یا خیر.

روی زمین، فصل‌ها حاصل شیب ۲۳٫۴ درجه‌ای سیاره‌مان می باشند. به گفتن مثال تابستان شمالی وقتی رخ می‌دهد که نیم‌کره‌ی شمالی زمین به سمت خورشید متمایل بشود. صرف‌نظر از شیب HD 20794 d، فصل‌ها با مقدار پیش‌روی سیاره در مدار گریزان از مرکزش تعیین خواهد شد.

دوموسک می‌گوید، منشأ این چنین حدی از دوری از مرکز را باید در قبل‌های دور HD 20794d جستجو کرد. گریز از مرکز سیاره‌ها حاصل تعامل های آن‌ها در اولین روزهای شکل‌گیری منظومه سیاره‌ای است. گرچه دو سیاره‌ی دیگر b و c، مدارهای غیرعادی ندارند، امکان پذیر جسمی دیگر در مدار 20794d، زمان کوتاهی بعد از راه اندازی آن عامل اختلال در مدارش بوده باشد.

به گفتن مثال امکان پذیر سیاره‌ی غول‌پیکر فرد دیگر در مرحله‌ی اولیه‌ی شکل‌گیری وجود داشته باشد که می‌توانست بر مدار سیاره‌ی d تأثیر بگذارد. سپس آن سیاره‌ی غول‌پیکر به گمان زیاد به خارج از منظومه پرتاب شد.

گزارش کشف دنیای شوق‌انگیز ۲۰۷۹۴ d در مجله‌ی نجوم و اخترفیزیک انتشار شده است.