سمسون

آتنا روز پنجشنبه روی کوهی با قله‌ی مسطح به نام «مانس موتون» در فاصله‌ی تقریباً ۱۶۰ کیلومتری از قطب جنوب ماه فرود آمد. با نشستن آتنا در این مکان، جنوبی‌ترین فرود قمری یک فضاپیمای قمری رقم خورد. بااین‌حال، بلافاصله بعد از فرود، اشکار می بود که فضاپیما مطابق انتظار کار نمی‌کند.

استیو آلتموس، مدیرعامل اینتوئتیو ماشینز در کنفرانس خبری بعد از فرود، با نگاه مثبت به مشکلات به وجود امده نگاه کرد. او او گفت: «هر زمان که یک فضاپیما را به فلوریدا ارسال کنید و یک هفته سپس آن را روی ماه قرار دهید، از نظر من به پیروزی رسیده‌اید.» اما به نظر می‌آید که اندوخته‌گذاران با نگاه آلتموس موافق نیستند. قیمت سهام اینتوئتیو ماشینز که یک شرکت سهامی عام است، روز پنجشنبه ۲۰ درصد سقوط کرد.

مرگ سریع آتنا سوال‌هایی را در رابطه درستی راهبرد ناسا در اتکا به قسمت خصوصی نقل می‌کند. از بین چهار ماموریت برنامه CLPS که تا بحال پرتاب شده‌اند، فقط بلو گوست انگارً به پیروزی کامل دست یافته است. دو ماه‌نشین پرتاب‌شده توسط اینتوئتیو ماشینز هردو با وجود فرود نرم، روی سطح ماه واژگون شدند و نتوانستند به زیاد تر اهداف علمی خود دست یابند. ماه‌نشین چهارم از شرکت استروباتیک، دراثر نقص در پیشرانه که بلافاصله بعد از پرتاب رقم خورد، اصلاً موفق نشد از مدار زمین خارج بشود.

ازکارافتادن آتنا به‌معنی از دست‌رفتن محموله‌های داخل آن نیز است. به‌گفتن مثال، نوکیا به‌وسیله‌ی یک ماه‌نورد که تصمیم داشت آنتن تلفن همراه را در فواصل گوناگون از آتنا قرار دهد، درصدد انجام اولین آزمایش‌ها برای استقرار شبکه همراه نسل چهارم در ماه می بود. این شرکت در بیانیه‌ای خبرداد که سامانه‌ی آن‌ها بعد از فرود با پیروزی روشن و تقریباً ۲۵ دقیقه کار کرد. اما «متاسفانه، نوکیا دراثر عواملی که خارج از کنترل شرکت می بود و به کم شدن دمای شدید در ماژول‌های دستگاه منجر شد، موفق نشد اولین تماس تلفن همراه در ماه را انجام دهد.»

با وجود ناکامی تازه، ناسا هم چنان متعهد است که در همکاری با اینتوئتیو ماشینز دو ماموریت قمری دیگر در آینده نزدیک انجام دهد. ماموریت IM-3 برای سال ۲۰۲۶ و IM-4‌ برای سال ۲۰۲۷ برنامه‌ریزی شده است.