[ad_1]
پنج ماه بعد از جراحی جیمز، جریان خون سالمی به شبکه وجود دارد. چشم پیوندشده دارای سختی طبیعی است و درد ندارد. دکتر ادواردو رودریگز که رهبری عمل جراحی را بر مسئولیت داشت، او گفت: «اگرچه دیدی وجود ندارد، از سدی عبور کردهایم که تعداد بسیاری آن را غیرممکن میدانستند.»
دکتر جوزف ریزو، استاد چشمپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، باور دارد پیوند چشم کاملی که با برگشت دادن بینایی همراه باشد، اکنون فراتر از توانایی آنها است. او میگوید: «برای این که فرد بینایی را در سطحی داشته باشد که برای او سودمند باشد، به اتصال مجدد تعداد بسیاری از سلولهای عصبی نیاز دارد؛ اما پیچیدگی کار فقط این نیست که آیا برخی از سلولهای عصبی میتوانند مجدد رشد کنند. تقریباً ۱٫۲ میلیون رشته عصبی هر چشم را به مغز متصل میکند و این اعصاب بهشکل اتفاقی به هم متصل نیستند.»
جیمز که بعد از حادثه برقگرفتگی تحت عملهای جراحی بسیاری قرار گرفته می بود، میگوید عمل تازه برایش تغییردهنده زندگی می بود: «اکنون میتوانم بیرون بروم و فردی به من خیره نمیبشود. اکنون دیگر همانند فردی معمولی هستم که در خیابان راه میرود.»
قبل از پیوند صورت و چشم، جیمز نمیتوانست غذای جامد بخورد. او میگوید: «فقط حفره کوچکی درون دهان خود داشتم و همسرم ناچار می بود سوپ را در مخلوطکن پوره کند و من ناچار بودم آن را به پشتیبانی نی بنوشم و این تنها غذایی می بود که میتوانستم بخورم.»
[ad_2]
منبع
