سمسون

بادهای کهکشانی که در عکس به‌صورت جریان‌های روشن و مخروطی‌شکل ماده نمایش داده شده‌اند، آن‌قدر سریع حرکت می‌کنند که گاز و غبار به گمان زیادً پیش از آنکه سیاه‌چاله فرصتی برای بلعیدنشان اشکار کند، از کهکشان فرار کرده و به فضای بین‌کهکشانی پرتاب خواهد شد. مسئولان رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) افزودند:

این خورنده‌ی شلخته، برخلاف شهرت همیشگی سیاه‌چاله‌ها به بلعیدن همه‌چیز، در حال پرتاب بادهای نیرومندی از ماده است.

مشاهدات تازه با تلسکوپ VLT بخشی از یک مطالعه گسترده‌تر درمورد چگونگی حرکت بادها در کهکشان‌ها بوده‌اند. داده‌های ابزار MUSE مشخص می کند که بادهای کهکشانی مشاهده‌شده در NGC 4945 در میانه دور شدن از سیاه‌چاله مرکزی، شتاب می‌گیرند و به سمت لبه‌های کهکشان حرکت می‌کنند. این رفتاری غیرمعمول است، چرا که طبق معمولً بادهای کهکشانی با دورشدن هرچه زیاد تر از مرکز کهکشان، آهسته‌تر خواهد شد. این بادهای پرسرعت می‌توانند تأثیر چشمگیری بر کهکشان میزبان خود بگذارند؛ چرا که با بیرون‌راندن ماده از کهکشان، روال راه اندازی ستارگان را مختل می‌کنند. به حرف های‌ی مسئولان رصدخانه جنوب اروپا:

این یافته این چنین مشخص می کند که سیاه‌چاله‌های نیرومندتر با بیرون راندن گاز و غباری که از آن تغذیه می‌کنند، مانع رشد خود خواهد شد و در نتیجه، کل سامانه را به‌سوی نوعی اعتدال کهکشانی سوق خواهند داد. اکنون، با این نتایج تازه، یک قدم دیگر به فهمیدن سازوکار شتاب‌دهنده بادهایی که مسئول شکل‌دادن به تکامل کهکشان‌ها و تاریخچه جهان می باشند، نزدیک‌تر شده‌ایم.

در نمای نزدیک از NGC 4945، هسته فعال کهکشان توسط غبار و گازی پوشیده شده که به علت کشش گرانشی قوی سیاه‌چاله به این ناحیه جذب شده‌اند. این سیاه‌چاله از این ماده بین‌ستاره‌ای تغذیه می‌کند. بادهای کهکشانی درخشان از بین ابرهای گاز و غبار می‌درخشند و از سیاه‌چاله به بیرون جاری خواهد شد. این نمای بزرگ‌نمایی‌شده روی تصویری گسترده‌تر از NGC 4945 که توسط تلسکوپ MPG/ESO در لا سیلا، شیلی گرفته شده، قرار داده شده است.

مطالعه درمورد این بادهای کهکشانی در نشریه Nature Astronomy انتشار شده است.