سمسون

اخترشناسان می‌گویند ماهواره‌های استارلینک شرکت اسپیس ایکس در حال نشت امواج رادیویی می باشند و این نشت تا حدی است که می‌تواند توانایی ما برای مطالعه و فهمیدن جهان آغازین را تهدید کند.

تداخل امواج ناشی از هزاران ماهواره استارلینک که در مدار زمین خدمات اینترنت جهانی اراعه خواهند داد، مدام یکی از نگرانی‌های مداوم اخترشناسان بوده است. آن‌ها اعتقاد دارند تابش‌های رادیویی این ماهواره‌ها می‌تواند بر تلسکوپ‌های حساس که منبع های رادیویی دور و زیاد ضعیف را رصد می‌کنند، تأثیر منفی بگذارد. شرکت اسپیس ‌ایکس برای افت این تداخل، با جامعه اخترشناسی همکاری کرده و در زمان عبور ماهواره‌ها از فراز تلسکوپ‌های کلیدی، پرتوهای مخابراتی اینترنتی آن‌ها را خاموش می‌کند. بااین‌حال، به نظر می‌رسد این عمل کافی نبوده است.

«استیون تینگی»، پژوهشگر دانشگاه کرتین در استرالیا، به همراه همکارانش، سیگنال‌های نزدیک به دوهزار ماهواره استارلینک را ردیابی کرده‌اند. آن‌ها برای این کار از تلسکوپ آزمایشی رصدخانه «آرایه کیلومتر مربعی» فرکانس پایین (SKA-Low) منفعت گیری کردند؛ مجموعه‌ای در حال ساخت از بیشتر از صدهزار تلسکوپ کوچک به‌هم مدام که با مقصد مطالعه جهان اولیه طراحی شده است. اما یافته‌ها نشان داد که این مقصد می‌تواند با خطر روبه رو بشود، چون سیگنال‌های استارلینک امکان پذیر تا یک‌سوم داده‌های جمع‌آوری‌شده در برخی فرکانس‌ها را مختل کنند.

پژوهشگران این چنین دریافتند که ماهواره‌ها در دو بازه فرکانسی که توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) برای نجوم رادیویی، محافظت‌شده اظهار شده‌اند سیگنال انتشار می‌کنند؛ در حالی که استارلینک نباید از این فرکانس‌ها منفعت گیری کند. بااین‌حال، به نظر می‌رسد که این تابش‌های مزاحم، ناخواسته و غیرعمدی می باشند. شدت این نشت‌ها ۱۰ هزار برابر زیاد تر از سیگنال‌های ضعیف رادیویی‌ای است که از ابرهای هیدروژن خنثی، بازمانده از وقتی که نخستین ستارگان شکل گرفتند، انتشار می‌بشود؛ همان سیگنال‌هایی که اخترشناسان امیدوارند برای فهمیدن تاریخ آغازین کیهان بتوانند آن‌ها را رصد کنند.

تینگی می‌گوید: «اگر به قوت سیگنال‌هایی که توسط این انتشارهای ناخواسته تشکیل خواهد شد نگاه کنید، خواهید دید که شدت آن‌ها گاه با درخشان‌ترین منبع های طبیعی رادیویی در آسمان برابر است. همانند این است که به نیرومندترین منبع های رادیویی حاضر در آسمان، تعدادی منبع مصنوعی اضافه کنیم و سپس آن‌ها را به‌طور دائم در آسمان حرکت دهیم. این چنین چیزی تأثیر شدیدی دارد، به‌اختصاصی بر آزمایش‌هایی که نیازمند حساسیت زیاد بالا می باشند.»

تینگی می‌گوید این تابش‌ها به گمان زیادً از تجهیزات الکترونیکی داخل ماهواره‌ها ناشی خواهد شد که به‌طور اتفاقی سیگنال‌هایی را از طریق آنتن ماهواره منتقل می‌کنند. او می‌افزاید که این چنین نشتی‌هایی از نظر فنی غیرقانونی محسوب نمی‌شوند، چرا که مقررات اتحادیهٔ بین‌المللی مخابرات (ITU) تنها شامل انتشارهای به عمد می‌بشود.

یکی از اعضای تیم به نام «دیلن گریگ»، که او هم در دانشگاه کرتین فعالیت دارد، می‌گوید: «بهترین راه برای توقف این انتشار کردن ناخواسته، افت یا حذف آن توسط خود ماهواره‌ها است. اگر از سوی اپراتورها اقداماتی برای افت این مشکل روی ماهواره انجام بشود، زیاد سودمند خواهد می بود و اسپیس ایکس پیش‌تر در حوزه اخترشناسی نوری این چنین کاری انجام داده است.» او به عمل استارلینک که بازتابندگی ماهواره‌های خود را افت داده می بود تا آلودگی نوری برای تلسکوپ‌ها کم بشود، اشاره می‌کند.

یکی از سخنگویان رصدخانه SKA-Low می‌گوید: «یافته‌های تازه با مطالعات قبل ما همخوانی دارد، اما برای فهمیدن دقیق‌تر از تأثیر این تابش‌ها بر رصدهای فرکانس پایین، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.»

گریگ و تینگی می‌گویند که نتایج خود را در اختیار اسپیس ایکس قرار داده‌اند و این شرکت نیز آمادگی خود برای او مباحثه در عرصه راه‌حل‌های افت انتشار کردن را نشان داده است. بااین‌حال، اسپیس ایکس به خواست رسمی برای اظهار نظر جواب نداده است.

تینگی هشدار می‌دهد که اگر اسپیس ایکس نتواند راه‌حلی برای این مشکل اشکار کند، پژوهشگران ناچار خواهند می بود با منفعت گیری از الگوریتم‌های پیچیده، امواج رادیویی مزاحم را از داده‌های علمی پالایش کنند. اما او می‌گوید این چنین راهکارهایی تا این مدت در مرحله ابتدایی می باشند و امکان پذیر به توانی محاسباتی نیاز داشته باشند که با قوت ملزوم برای پردازش مهم داده‌های نجومی برابری کند یا حتی زیاد تر از آن باشد.