سمسون

نتایج مطالعه‌ای تازه مشخص می کند رانندگی آمبولانس یا تاکسی می‌تواند تا حدودی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افت دهد؛ یعنی افرادی که رانندگی تاکسی و آمبولانس را به‌گفتن شغل در پیش گرفته‌اند، کمتر از دیگر مشاغل در معرض مرگ‌ومیر مرتبط با آلزایمر قرار دارند.

به‌گزارش ساینس‌آلرت، پژوهشگران دانشکده پزشکی هاروارد در مطالعه‌ی تازه گواهی فوت نزدیک به ۹ میلیون نفر را که بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ در ایالات متحده از دنیا رفته بودند، بازدید کردند. گروه مطالعه، اطلاعات شغلی ۴۴۳ حرفه‌ی گوناگون را با موارد فوتی که آلزایمر به‌گفتن علت مرگ ذکر شده می بود، قیاس کردند.

پژوهشگران با بازدید و تعدیل عوامل خطر، دریافتند که رانندگان تاکسی و آمبولانس، در قیاس با افراد شاغل در دیگر حرفه‌ها و این چنین جمعیت عمومی، به مقدار چشمگیری کمتر در معرض مرگ ناشی از آلزایمر قرار داشتند.

یافته‌های مطالعه نشان‌دهنده‌ی وجود ارتباطی احتمالی است، اما به‌تنهایی نمی‌تواند ثابت کند که شغل‌هایی همانند رساندن بیماران به بیمارستان یا جابه‌جایی مسافران شاد و عصبانی در خیابان‌ها، خطر ابتلا به آلزایمر را افت می‌دهد. بااین وجود، ربط می‌تواند نقطه‌ی شروعی برای پژوهش‌های زیاد تر باشد و به تشکیل راهکارهایی برای پیشگیری از بیماری یا افت شدت پیشرفت آن منجر بشود.

دکتر ویشال پاتل، پزشک و پژوهشگر سلامت عمومی، می‌گوید: «قسمت خاصی از مغز که مسئول ساخت نقشه‌های شناختی فضایی است و برای جهت‌یابی در محیط منفعت گیری می‌بشود، در پیشرفت بیماری آلزایمر نیز نقش دارد.» این قسمت همان هیپوکامپ است.

هیپوکامپ یا اسبک مغز، بخشی کوچک و همانند اسب دریایی در مغز است که نقشی کلیدی در یادگیری، حافظه و جهت‌یابی فضایی دارد و یکی از اولین تکه‌هایی است که بر تاثییر بیماری آلزایمر صدمه می‌بیند.

مطالعات قبل نشان داده بودند که هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی در لندن با جمعیت عمومی تفاوت‌هایی دارد. همین نوشته، پژوهشگران را به بازدید زیاد تر ترغیب کرد. دکتر پاتل می‌گوید: «ما فکر کردیم مشاغلی که نیازمند پردازش فضایی و جهت‌یابی در لحظه می باشند، امکان پذیر با افت خطر مرگ ناشی از آلزایمر مرتبط باشند.»

در ایالات متحده، گواهی‌های فوت حاوی اطلاعاتی درمورد‌ی علت مهم مرگ، ویژگی‌های جمعیتی (همانند سن، جنس، نژاد، قومیت و تحصیلات) و شغل مهم فرد می باشند؛ یعنی حرفه‌ای که فرد زیاد تر دوران کاری زندگی خود را در آن سپری کرده است.

نتایج نشان داد که بعد از در‌نظر‌گرفتن عواملی همانند سن، تنها ۱٫۰۳ درصد از مرگ‌های رانندگان تاکسی و ۰٫۹۱ درصد از مرگ‌های رانندگان آمبولانس به آلزایمر مرتبط می بود. این رقم های به‌طور چشمگیری کمتر از میانگین ۱٫۶۹ درصدی در جمعیت عمومی است.

دکتر انوپام جنا، پزشک و عضو گروه پژوهشگران، می‌گوید: «نتایج مشخص می کند که تغییرات عصبی در هیپوکامپ یا دیگر قسمت‌های مغز در بین رانندگان تاکسی و آمبولانس، امکان پذیر علت افت نرخ مرگ‌و‌میر ناشی از آلزایمر باشد.»

در قیاس، رانندگان اتوبوس ۱٫۶۵ درصد، کاپیتان‌های کشتی ۲٫۱۲ درصد و خلبانان هواپیما ۲٫۳۴ درصد خطر مرگ ناشی از آلزایمر داشتند.

یقیناً، این گمان وجود دارد که عوامل فرد دیگر نیز بر نتایج مطالعه تأثیر داشته باشد. دکتر تارا اسپایرز جونز، عصب‌شناس از دانشگاه ادینبرو، توضیح می‌دهد: «سن مرگ رانندگان تاکسی و آمبولانس در مطالعه نزدیک به ۶۴ تا ۶۷ سال می بود، در حالی که این عدد برای دیگر مشاغل نزدیک به ۷۴ سال می بود.»

اسپایرز جونز می‌افزاید: «از آنجایی که آلزایمر طبق معمولً بعد از ۶۵ سالگی اغاز می‌بشود، این گمان وجود دارد که اگر رانندگان تاکسی و آمبولانس نیز عمر طویل‌تری داشتند، به این بیماری مبتلا می‌شدند.»

این چنین، نسبت زنان در بین رانندگان تاکسی و آمبولانس تنها ۱۰ تا ۲۲ درصد می بود، در حالی که این عدد در دیگر مشاغل به ۴۸ درصد می‌رسید. این نوشته نیز اهمیت دارد، چون زنان زیاد تر از مردان در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند.

مطالعه در حقیقت فقط مقدار مرگ‌ومیر ناشی از آلزایمر را مورد بازدید قرار داده که امکان پذیر با مقدار شیوع بیماری متفاوت باشد.

پژوهشگران نظر می‌کنند که در تحقیقات آینده، بازدید بشود آیا ماموریت های شناختی فضایی مرتبط با رانندگی تاکسی و آمبولانس می‌تواند مستقیماً بر افت خطر آلزایمر تأثیر داشته باشد یا خیر. این چنین، می‌توان بازدید کرد که آیا فعالیت‌های شبیه امکان پذیر در پیشگیری از بیماری یا افت نرخ مرگ ناشی از آن مؤثر باشد یا خیر.

در نهایت، نویسندگان مطالعه پافشاری می‌کنند: «یافته‌ها قطعی نیستند، بلکه عرصه‌ای را برای تشکیل فرضیه‌های تازه فراهم می‌کنند.»

یافته‌های مطالعه در نشریه پزشکی بریتانیا انتشار شده است.